अर्थाचा जहरी तीर-
असा गंभीर शब्द कवितेचा;
प्रतिभेचा नाजुक स्पर्श,
कोवळा हर्ष शब्द कवितेचा!

Friday 27 November 2009

एक प्रेमकविता...

हळूच यावी रातराणिचा सुगंध घेउनि झुळूक तैशी
गडे अचानक तूही येशी भुलवुनि मजला निघून जाशी!

स्पर्श तुझा हा रेशिमसा श्वासातच हुरहुर भरून जाई
ओंजळीतला जणू मोगरा अंग सुगंधित करून जाई
अशीच जादू तुझ्या प्रीतिची त्यात मला मंतरुनी जाशी
गडे अचानक तूही येशी भुलवुनि मजला निघून जाशी!

कधी जळाचा असशी गाभा कधी नभाची गाठुन उंची
मनास माझ्या मोहित करते छटा तुझ्या या अथांगतेची
कधी तुझी निर्मलता माझ्या नसानसांतुन भरुनी जाशी
गडे अचानक तूही येशी भुलवुनि मजला निघून जाशी!

असे तुझे हे रूप कलंदर मग माझ्या शब्दांतुन स्रवते
आणिक माझ्या नकळत त्याची एक विलक्षण कविता होते
ब्रह्मरूप हे तुझे कवीच्या हृदयामधुनी उजळत जाशी
गडे अचानक तूही येशी भुलवुनि मजला निघून जाशी!

हळूच यावी रातराणिचा सुगंध घेउनि झुळूक तैशी
गडे अचानक तूही येशी भुलवुनि मजला निघून जाशी!


No comments:

© Rutwik Phatak
all rights reserved