अर्थाचा जहरी तीर-
असा गंभीर शब्द कवितेचा;
प्रतिभेचा नाजुक स्पर्श,
कोवळा हर्ष शब्द कवितेचा!

Sunday 6 December 2009

धुक्यातली एक वाट

धुक्यातली एक वाट

धुक्यातली एक वाट मला खुणावते आहे
शुद्ध स्वच्छंद उद्याचे स्वप्न दाखवते आहे

शुभ्र धुक्याचा पडदा त्याच्या पल्याडचे आता
काही दिसतच नाही, पण वाट देते ग्वाही-
माझ्यासोबत उद्याचे भाग्य उजाड़ते आहे
धुक्यातली एक वाट मला खुणावते आहे

वाटेवर अडथळे कधी पाऊल ठेचाळे
तेव्हा धरोनिया हात कोणी करेल संगत
तुझी पुण्याईच तुला अशी सावरते आहे
धुक्यातली एक वाट मला खुणावते आहे


वाट चालता चालता धुके विरत जाईल
उंच भरारी घेण्याला नवे क्षितिज मिळेल
आणि गरुडाचे बळ तुला लाभणार आहे
धुक्यातली एक वाट मला खुणावते आहे

डायरी

डायरी

या डायरीचं नशीब असं, की
हिचं पहिलं वहिलं पान
मढतंय माझ्या काळ्या शाईने....

जणु एखादी नवतरुणी
आपल्या सर्वांगावर लावतेय
धुनीमधलं भस्म भयंकर...

बहरलेला पारिजातक
अंगावरती ओढून घेतोय
काळोखाचं वस्त्र भयंकर....

आणि ही तर आहे सुरुवात...
सूर्यालाच आता ग्रहण लागतंय...
कायमचं!
© Rutwik Phatak
all rights reserved