मी एक रात्रि त्या नक्षत्रांना पुसले
'परमेश्वर नाही' घोकत मन मम बसले
परि तुम्ही चिरंतन विश्वातील प्रवासी,
का चरण केधवा तुम्हांस त्याचे दिसले?
स्मित करुन म्हणाल्या मला चांदण्या काही
तो मुक्त प्रवासी फिरत सदोदित राही
उठतात तमावर त्याची पाउल-चिन्हे-
त्यांनाच पुससि तू, आहे की तो नाही!
No comments:
Post a Comment